Iedere stap is een keuze..
Blijf op de hoogte en volg Alie
02 Mei 2013 | Maleisië, Kuala Lumpur
Hallo lief Nederland! Tijd voor een update!
Ik vrees dat ik wederom in kopjes moet werken om deze blog overzichtelijk te houden; er is namelijk vreselijk veel gebeurd, en dat wil ik jullie allemaal vertellen!! (De locatie klopt niet helemaal, 't wil nieeet lukken, maar het land klopt in ieder geval!)
Koh Samui
(Om maar te beginnen waar ik de vorige keer geëindigd ben..)
Koh Samui is het onderste eiland van de drie aan de oostkust van Thailand. Met de nachtbus vanuit Bangkok (ik heb nog steeds een hekel aan die dingen, maar GD wilde er 's eentje proberen..) kwamen we in de ochtend aan bij de haven. Met een grote boot, waarop we lekker verkleurd zijn, vertrokken we naar Koh Samui :-) Eenmaal op het eiland kwam er een lange zoektocht naar iets geschikts om te slapen. Al snel werd duidelijk dat Koh Samui een duur eiland is. *slik* Met de backpacks achterop gingen we op pad. (We hebben de backpacks stiekem bij het eerste resort laten liggen en zijn zonder verder gaan zoeken..) Het was veel te warm en we waren vreselijk moe (van die stomme bus natuurlijk!) Haha, ik kan jullie vertellen: we hebben veel, veel te dure (onbetaalbare!) resorts van de binnenkant gezien ;-) Uiteindelijk (na enige rondvraag en lang rondlopen) kwamen we bij een geschikte plek: Rak Samui! We hadden een heerlijk grote kamer, voor wel €6,50 p.p. Wij blij! Dít was de zoektocht waard geweest! Op Koh Samui hebben we lekker een scootertje gehuurd en twee dagen rondgetourd. Heerlijk! Mooie uitzichten en een prachtige zonsondergang op het strand waren het resultaat. Na een paar nachten op dit eiland werd het tijd om verder te gaan.. Op het laatste moment hebben we een bus naar Maleisië geboekt. Op het moment van boeken wisten we amper waar we naartoe gingen..
Georgetown
Dát was dus de volgende locatie! Georgetown, een stadje op het eiland Penang, in het noorden van Maleisië. Georgetown is erg toeristisch, maar eerlijk gezegd vonden GD en ik het er niet heel leuk (stiekem zelfs misschien een beetje saai..) Ik denk dat we te verwend zijn! Wél zat er een Subway, waar we een lekker (oke, oke, héél lekker!) broodje konden eten. Yum!
Cameron Highlands
Al snel maakten we dat we wegkwamen uit Georgetown. (De verwende nesten!) Op naar de Cameron Highlands! (De binnenlanden van Maleisië; een bergachtig gebied, dat bekend staat om zijn theeplantages en strawberryfarms.) En ook om het feit dat het er iedere dag om 14u begint te stortregenen!
In de bus vanuit Georgetown hebben we een 79-jarige mevrouw uit België ontmoet. 'In bysûnder minskje!' Eenmaal in de Cameron Highlands wil ze graag in hezelfde hostel als wij.. Gezellig! Samen vonden we het Nederlandse café in Tanah Rata. (De 'toeristenstad' dichtbij de Highlands.) Een gezellig, oranje café, waar Bløf, Veldhuis en Kemper en Jan Smit gedraaid wordt, en waar ze frikandellen speciaal serveren. Wij wederom blij! (GD om de frikandellen, ik om Veldhuis en Kemper!)
Ook hebben we in de Highlands een tour gedaan. Wij dachten dat we relaxed een strawberryfarm en wat theeplantages zouden bekijken.. Guess what: we were wrong! Op slippers werden we de 'mossy forests' ingestuurd. *oink!* Erg mooi; een mossige jungle zeg maar, maar níet zo handig op slippers. De mijne ging dus kapot (lach niet!), maar gelukkig mocht ik de slippers van mijn heldhaftige vriendje aan, en ging mijn Tarzan verder op blote voeten. De theeplantages waren erg eh, groen (ja, meer kan ik er niet over vertellen..) en mooi om te zien. Bij de strawberryfarm hebben we een heerlijke Belgische wafel met aardbei, slagroom en chocoladesaus gegeten. Do I need to say more?!
Verder weerhield het regenachtige weer (stortbuien waarbij je niet naar buiten kon!) ons niet van ons koude biertje 's avonds. Life is good! ;-)
Taman Negara
De Taman Negara is het oudste regenwoud van de wereld (130 miljoen jaar oud..) En dit was de plaats waar we Gerrit-Douwe zijn ouders zouden ontmoeten. Leuuuk! Zo ben je alleen, zo ben je met z'n tweeën en zo met z'n vieren! We keken er allemaal erg naar uit! Het weerzien was vreemd, maar toch heel vertrouwd. We hadden afgesproken om voor onbepaalde tijd samen te reizen, en ons eerste avontuur werd een twee-daagse trekking door de oudste jungle van de wereld. O. Mijn. Hemel.
Na een goed ontbijt en vol goede moed gingen wij; Jan, Tineke, Gerrit-Douwe en ik bepakt en bezakt, samen met onze gids Ilan, de jungle in.
Tas-check: slaapzak, dun(!) matje, rijst en ei (1 portie), 2 blikjes witte bonen in tomatensaus, 3 flessen water, 2 pakjes koekjes.
Zwaar! En daar kwamen dus nog mijn eigen spullen bij; lange broek, longsleeve, tandenborstel etc.
Beide dagen 8 km. door de jungle lopen (op, neer, tak aan de kant slaan, over een gevallen boom klimmen, over/ door een riviertje, door de blubber banjeren..) en dit met wárme, vochtige temperaturen! (Ik gok een graad of 34..) Heftige shit! (Hier komt de titel van mijn blog ook deels vandaan. In de jungle is iedere stap die je neemt, een keuze. Je bent constant gefocust en scherp op waar je loopt en hoe je je voeten neerzet.) Na die 8 kilometer komen we aan bij een grot. Een grot vol vleermuizen.. En jawel, tevens onze slaapgrot.. De spullen worden uitgestald en Ilan (onze gids) begint te koken. Op een heerlijke maaltijd van rijst, groenten én witte bonen in tomatensaus gaan we (met genoeg kaarsen om ons heen) slapen.. Al met al viel de nacht me niet tegen!
Na een ontbijt van, op vuur geroosterde broodjes met boter en suiker, en thee gemaakt van rivierwater (stoer he!) gaan we weer op pad. Eerlijk is eerlijk, de tweede dag wilden we eigenlijk niet meer. De trekking viel ons zwaar, we waren moe, en Alie (ik dus) vreesde de jungle weer in te gaan. Want mensen; de jungle biedt gevaren..
Om het kort te houden, zet ik de leuke, en de niet-leuke dingen van de trekking voor jullie op een rijtje..
Leuke dingen:
- 'Teambuilding' met schoonfamilie (met schoonmoeders plassen in de boskjes)
- Uithoudingsvermogen getest
- Grenzen verleggen
- We hadden een leuke gids
Niet-leuke dingen:
- BLOEDZUIGERS! (Ze waren overal! En ik vind ze vreselijk! Ik had er 2 over de hele trekking, allebei op mijn enkel. Het doet geen pijn, maar het wondje bloedt (zodra je het diertje van je af hebt gebrand met een aansteker, anders laten ze niet los) de hele dag door. Jan had over de hele trekking 8 bloedzuigers! Brrrrr!)
- Heel veel lopen, terwijl je eigenlijk niet meer kan
- Slapen op een dun matje, in een grot vol vleermuizen
- 's nachts naar de wc (donker.. vleermuizen.. bosjes..)
- Grenzen verleggen
- Blaren
- Niet kunnen douchen, terwijl je zo hard stinkt, dat je jezelf ruikt
- (Verder was het leuk)
You get the point. Wát een trekking! Heftiger dan we hadden verwacht, maar al met al één groot avontuur. En misschien was het stiekem zelfs leuk! ;-)
We hebben het mooi tóch maar even gedaan!
Cherating
Na de trekking vonden we dat we luxe verdienden. En die hebben we gekregen! Een heerlijke, riante bungalow aan het strand, op een fijn resort. Nice! 's Avonds lekker eten, douchen wanneer we willen, een wc, schoon wasgoed.. Wat een waardering voor de kleine dingetjes in het leven! We hebben heerlijke relaxte dagen gehad in dit kleine stadje; we hebben lekker in de zee gezwommen, boekje gelezen op de veranda.. Mmmmm!
De laatste avond voor we weggingen, bracht iets bijzonders met zich mee.. We hadden de 'tour' turtle watching geboekt. Je ziet dan de groene schildpad (the green turtle) haar eieren leggen op het strand. Deze schildpadden komen nooit (hun hele leven niet!) aan wal, behalve om de eieren te leggen.. Het vrouwtje legt zo'n 80 tot 150 eieren per keer. Deze legt ze in een groot gat, van zo'n meter diep. Erg bijzonder om te zien! Ook hebben we babyschildpadjes van 1 dag oud vrijgelaten in de zee. (De eieren worden meteen uit het gat gehaald, en kunnen op die manier op een veilige plaats uitkomen. De schilpadjes worden, zodra ze uitgekomen zijn, vrijgelaten in de zee. Dit om te voorkomen dat ze worden opgegeten door zeevogels.)
Bijzonder om te zien!
Perhentian Islands
Hier zijn we nu! Twee eilanden aan de oostkust van Maleisië! Bounty-stranden, een prachtig helderblauwe zee (die óók zijn gevaren met zich meebrengt! Jan is al geprikt door een zee-egel en ik door een kwal!) Heerlijk relaxed!
Na de Perhentian Islands splitsen Jan en Tineke en GD en ik weer op in tweetallen. Wat GD en ik hierna gaan doen is nog één grote verassing.. (Voor ons zelf ook, we hebben nog geen idee!)
I'll keep you posted! Wij genieten nog even verder!
Heel veel liefs van de Perhentians!
Enne: lang leve de koning! ;-)
Ik vrees dat ik wederom in kopjes moet werken om deze blog overzichtelijk te houden; er is namelijk vreselijk veel gebeurd, en dat wil ik jullie allemaal vertellen!! (De locatie klopt niet helemaal, 't wil nieeet lukken, maar het land klopt in ieder geval!)
Koh Samui
(Om maar te beginnen waar ik de vorige keer geëindigd ben..)
Koh Samui is het onderste eiland van de drie aan de oostkust van Thailand. Met de nachtbus vanuit Bangkok (ik heb nog steeds een hekel aan die dingen, maar GD wilde er 's eentje proberen..) kwamen we in de ochtend aan bij de haven. Met een grote boot, waarop we lekker verkleurd zijn, vertrokken we naar Koh Samui :-) Eenmaal op het eiland kwam er een lange zoektocht naar iets geschikts om te slapen. Al snel werd duidelijk dat Koh Samui een duur eiland is. *slik* Met de backpacks achterop gingen we op pad. (We hebben de backpacks stiekem bij het eerste resort laten liggen en zijn zonder verder gaan zoeken..) Het was veel te warm en we waren vreselijk moe (van die stomme bus natuurlijk!) Haha, ik kan jullie vertellen: we hebben veel, veel te dure (onbetaalbare!) resorts van de binnenkant gezien ;-) Uiteindelijk (na enige rondvraag en lang rondlopen) kwamen we bij een geschikte plek: Rak Samui! We hadden een heerlijk grote kamer, voor wel €6,50 p.p. Wij blij! Dít was de zoektocht waard geweest! Op Koh Samui hebben we lekker een scootertje gehuurd en twee dagen rondgetourd. Heerlijk! Mooie uitzichten en een prachtige zonsondergang op het strand waren het resultaat. Na een paar nachten op dit eiland werd het tijd om verder te gaan.. Op het laatste moment hebben we een bus naar Maleisië geboekt. Op het moment van boeken wisten we amper waar we naartoe gingen..
Georgetown
Dát was dus de volgende locatie! Georgetown, een stadje op het eiland Penang, in het noorden van Maleisië. Georgetown is erg toeristisch, maar eerlijk gezegd vonden GD en ik het er niet heel leuk (stiekem zelfs misschien een beetje saai..) Ik denk dat we te verwend zijn! Wél zat er een Subway, waar we een lekker (oke, oke, héél lekker!) broodje konden eten. Yum!
Cameron Highlands
Al snel maakten we dat we wegkwamen uit Georgetown. (De verwende nesten!) Op naar de Cameron Highlands! (De binnenlanden van Maleisië; een bergachtig gebied, dat bekend staat om zijn theeplantages en strawberryfarms.) En ook om het feit dat het er iedere dag om 14u begint te stortregenen!
In de bus vanuit Georgetown hebben we een 79-jarige mevrouw uit België ontmoet. 'In bysûnder minskje!' Eenmaal in de Cameron Highlands wil ze graag in hezelfde hostel als wij.. Gezellig! Samen vonden we het Nederlandse café in Tanah Rata. (De 'toeristenstad' dichtbij de Highlands.) Een gezellig, oranje café, waar Bløf, Veldhuis en Kemper en Jan Smit gedraaid wordt, en waar ze frikandellen speciaal serveren. Wij wederom blij! (GD om de frikandellen, ik om Veldhuis en Kemper!)
Ook hebben we in de Highlands een tour gedaan. Wij dachten dat we relaxed een strawberryfarm en wat theeplantages zouden bekijken.. Guess what: we were wrong! Op slippers werden we de 'mossy forests' ingestuurd. *oink!* Erg mooi; een mossige jungle zeg maar, maar níet zo handig op slippers. De mijne ging dus kapot (lach niet!), maar gelukkig mocht ik de slippers van mijn heldhaftige vriendje aan, en ging mijn Tarzan verder op blote voeten. De theeplantages waren erg eh, groen (ja, meer kan ik er niet over vertellen..) en mooi om te zien. Bij de strawberryfarm hebben we een heerlijke Belgische wafel met aardbei, slagroom en chocoladesaus gegeten. Do I need to say more?!
Verder weerhield het regenachtige weer (stortbuien waarbij je niet naar buiten kon!) ons niet van ons koude biertje 's avonds. Life is good! ;-)
Taman Negara
De Taman Negara is het oudste regenwoud van de wereld (130 miljoen jaar oud..) En dit was de plaats waar we Gerrit-Douwe zijn ouders zouden ontmoeten. Leuuuk! Zo ben je alleen, zo ben je met z'n tweeën en zo met z'n vieren! We keken er allemaal erg naar uit! Het weerzien was vreemd, maar toch heel vertrouwd. We hadden afgesproken om voor onbepaalde tijd samen te reizen, en ons eerste avontuur werd een twee-daagse trekking door de oudste jungle van de wereld. O. Mijn. Hemel.
Na een goed ontbijt en vol goede moed gingen wij; Jan, Tineke, Gerrit-Douwe en ik bepakt en bezakt, samen met onze gids Ilan, de jungle in.
Tas-check: slaapzak, dun(!) matje, rijst en ei (1 portie), 2 blikjes witte bonen in tomatensaus, 3 flessen water, 2 pakjes koekjes.
Zwaar! En daar kwamen dus nog mijn eigen spullen bij; lange broek, longsleeve, tandenborstel etc.
Beide dagen 8 km. door de jungle lopen (op, neer, tak aan de kant slaan, over een gevallen boom klimmen, over/ door een riviertje, door de blubber banjeren..) en dit met wárme, vochtige temperaturen! (Ik gok een graad of 34..) Heftige shit! (Hier komt de titel van mijn blog ook deels vandaan. In de jungle is iedere stap die je neemt, een keuze. Je bent constant gefocust en scherp op waar je loopt en hoe je je voeten neerzet.) Na die 8 kilometer komen we aan bij een grot. Een grot vol vleermuizen.. En jawel, tevens onze slaapgrot.. De spullen worden uitgestald en Ilan (onze gids) begint te koken. Op een heerlijke maaltijd van rijst, groenten én witte bonen in tomatensaus gaan we (met genoeg kaarsen om ons heen) slapen.. Al met al viel de nacht me niet tegen!
Na een ontbijt van, op vuur geroosterde broodjes met boter en suiker, en thee gemaakt van rivierwater (stoer he!) gaan we weer op pad. Eerlijk is eerlijk, de tweede dag wilden we eigenlijk niet meer. De trekking viel ons zwaar, we waren moe, en Alie (ik dus) vreesde de jungle weer in te gaan. Want mensen; de jungle biedt gevaren..
Om het kort te houden, zet ik de leuke, en de niet-leuke dingen van de trekking voor jullie op een rijtje..
Leuke dingen:
- 'Teambuilding' met schoonfamilie (met schoonmoeders plassen in de boskjes)
- Uithoudingsvermogen getest
- Grenzen verleggen
- We hadden een leuke gids
Niet-leuke dingen:
- BLOEDZUIGERS! (Ze waren overal! En ik vind ze vreselijk! Ik had er 2 over de hele trekking, allebei op mijn enkel. Het doet geen pijn, maar het wondje bloedt (zodra je het diertje van je af hebt gebrand met een aansteker, anders laten ze niet los) de hele dag door. Jan had over de hele trekking 8 bloedzuigers! Brrrrr!)
- Heel veel lopen, terwijl je eigenlijk niet meer kan
- Slapen op een dun matje, in een grot vol vleermuizen
- 's nachts naar de wc (donker.. vleermuizen.. bosjes..)
- Grenzen verleggen
- Blaren
- Niet kunnen douchen, terwijl je zo hard stinkt, dat je jezelf ruikt
- (Verder was het leuk)
You get the point. Wát een trekking! Heftiger dan we hadden verwacht, maar al met al één groot avontuur. En misschien was het stiekem zelfs leuk! ;-)
We hebben het mooi tóch maar even gedaan!
Cherating
Na de trekking vonden we dat we luxe verdienden. En die hebben we gekregen! Een heerlijke, riante bungalow aan het strand, op een fijn resort. Nice! 's Avonds lekker eten, douchen wanneer we willen, een wc, schoon wasgoed.. Wat een waardering voor de kleine dingetjes in het leven! We hebben heerlijke relaxte dagen gehad in dit kleine stadje; we hebben lekker in de zee gezwommen, boekje gelezen op de veranda.. Mmmmm!
De laatste avond voor we weggingen, bracht iets bijzonders met zich mee.. We hadden de 'tour' turtle watching geboekt. Je ziet dan de groene schildpad (the green turtle) haar eieren leggen op het strand. Deze schildpadden komen nooit (hun hele leven niet!) aan wal, behalve om de eieren te leggen.. Het vrouwtje legt zo'n 80 tot 150 eieren per keer. Deze legt ze in een groot gat, van zo'n meter diep. Erg bijzonder om te zien! Ook hebben we babyschildpadjes van 1 dag oud vrijgelaten in de zee. (De eieren worden meteen uit het gat gehaald, en kunnen op die manier op een veilige plaats uitkomen. De schilpadjes worden, zodra ze uitgekomen zijn, vrijgelaten in de zee. Dit om te voorkomen dat ze worden opgegeten door zeevogels.)
Bijzonder om te zien!
Perhentian Islands
Hier zijn we nu! Twee eilanden aan de oostkust van Maleisië! Bounty-stranden, een prachtig helderblauwe zee (die óók zijn gevaren met zich meebrengt! Jan is al geprikt door een zee-egel en ik door een kwal!) Heerlijk relaxed!
Na de Perhentian Islands splitsen Jan en Tineke en GD en ik weer op in tweetallen. Wat GD en ik hierna gaan doen is nog één grote verassing.. (Voor ons zelf ook, we hebben nog geen idee!)
I'll keep you posted! Wij genieten nog even verder!
Heel veel liefs van de Perhentians!
Enne: lang leve de koning! ;-)
-
02 Mei 2013 - 14:33
Letitia:
Wauw wat een heldhaftige jungle avonturen! Klinkt heel spannend en super vermoeiend, maar wel een geweldige ervaring. Geniet! x Letitia -
02 Mei 2013 - 15:39
Klaske:
Wat een mooi verhaal wer! En wat stoer, de jungle tocht! Geniet lekker fan de bounty-stranden en de helderblauwe zee (jaloers!)! Tút -
02 Mei 2013 - 20:11
Oom Rinse En Tante Maaike:
wat een spannend verhaal!! jullie zijn wel stoer hoor door de jungle.en van die schildpadden ook lief om die in de zee vrij te laten.geniet nog maar goed van alles daar!! -
02 Mei 2013 - 21:05
Wietske:
No kin ik Tineke tink ik net, mar ik kriech sa'n pine yn 'e búk fan it laitsjen doe't ik dy en skoanmem yn 'e boskjes pisjen seach!! (ik ha in grutte fantasy). Fanke, lit in boek meitsje fan dyn blogs ast wer op Fryske grûn bist, oan my hast al ien ferkocht, do kinst it sa moai skriuwe!!
In hiel soad wille wer, op jim nije aventoeren en bliuw goed útsjen! -
03 Mei 2013 - 09:48
Jooona Joona (ga Naar Nynefee):
Wat in leuk ferhaal wer, Postma! Wurd mar skriuwer ofsa! Ik fyn it ek fijn das 't noait spellingsfouten hast, der wurd ik altyd fan afleid. (Hoogstwaarskynlik sit dit stukje dan wol wer Fol mei fouten, but hey this is Frysian, and my Frysian-teacher is allready gone for big :p 3 months). Oke ik fun it ferhaal top, prachtig al dy avonturen! Geniet nog even en hast op nei it folgende avontuur! Xxxx -
03 Mei 2013 - 09:52
P En B:
Mooie avonturen maken julie mee, fantastisch mooie natuur daar, maar wees voorzichtig. doe ook groetjes aan GD. Hier is alles OK.Ook bij Alies alles ok, is bijna geboortetijd nu. Veel plezier hoor! P en B. -
06 Mei 2013 - 10:09
Binnie Jappie Grietje Anne:
Hey Alie
en verdere familie. Je maakt heel wat mee op deze reis en dat kun je maar 1x doen. Geniet ervan!
Veel plezier verder en kijk uit voor bloedzuigers..... xx Jappie Binnie Grietje Anne -
06 Mei 2013 - 22:54
Wendy Van Der Velde:
Oow, wat een leuke verhaaltjes! En wat schrijf je idd weer superleuk op. Pisje yn`e boskjes my skoanmem makkest ek net sa faak mei, hii. Dat dost hjir yn`e wouden net samar...
Geniet nog maar even lekker van elkaar en de bountystranden.
Je komt vast als een `bikkel` terug (o, ja dat was je immers al),
Hoe kan je trouwens `bijkleuren` als je al zo bruin bent? Ben heel benieuwd wat voor negerin er straks achter de mice staat...
Groetsjes fan alle Soon Returners.
-
12 Mei 2013 - 10:34
Piet En Joke:
hoi alie en gerrit-douwe,
Mooi dat het zo goed met jullie gaat. Wat beleven jullie veel. Geniet er nog maar even van.
Alie, we zien je binnenkort weer in het echt. Gerrit-Douwe, wees voorzichtig als je daar alleen rond-struint! en heel veel plezier. We gaan jou ook volgen op jouw blog.
groetjes uit Burgum, van Piet, Joke, Paulus en Anna-Marije.
