Vrijwilligerswerk Laos.

Na een goed ontbijt vertrek ik vanuit Luang Prabang samen met Johan en Elien naar Vang Vieng. Spannend! Na een helse busrit van 6 uur (lees: van links naar rechts, berg op, berg af, 3 kotsende Aziaten achter je in de bus - ieeeeuw!) komen we om een uur of 17.00 aan in Vang Vieng. Eenmaal bij FruitFriends word ik weer blij.. Het huisje ziet er superknus en gezellig uit, de mensen 'lijken' (wist ik toen natuurlijk nog niet) aardig en het is er schoon! Ik heb hier mijn eigen kamer met eigen badkamer en toilet en in de gemeenschappelijke ruimte is het altijd gezellig!
De dag erop werden we rondgeleid en werden ons de lopende projecten getoond door Sai. Voor ik dat vertel, zal ik de personages die hier rondlopen eens omschrijven, zodat jullie weten wie wie is! :)
Note: Alle staff-members komen uit Laos.

- Davone: Meisje van 19, manager Fruitfriends.
Eigenschappen: Grappig, eet nooit (5x op een dag zegt ze, maar ik zie nooit wanneer!), stoer, doorpakker.
- Tamor: Student op de secundairy school, 'stagiaire' FruitFriends, zal in de toekomst Assistent Manager worden.
Eigenschappen: Lief, harde werker, giechelt veel, grappig, complimenteus, geinteresseerd.
- Sai: Farm en labour officer. Werkt voornamelijk op de farm en is bezig met het bouwen van een secundairy school in Keo Kuang.
Eigenschappen: Koppig, kan wel werken, maar doet 't liever niet.., grappig, grappig kapsel (vindt Elien ook!), getrouwd met Boun.
- Boun: Kok, klusjesvrouw.
Eigenschappen: Stil, zwijgzaam (is dat hetzelfde?), spreekt (bijna) geen Engels, getrouwd met Sai.
Al met al een superleuke groep mensen! (De meeste zijn grappig, zoals je leest..) Laotianen zijn over het algemeen hele lieve mensen, maar van hard werken hebben ze nog nooit gehoord.. (U-hu! Oost-Indish doof noemen we dat in Nederland.)

Maargoed, de FruitFriends projecten werden ons dus getoond door Sai.
(Oh, ook grappig! Een deel van de projecten zit in het dorp Keo Kuang. Dit is een dorpje op 30 km. afstand van Vang Vieng. Als je er naartoe wilt, moet je met de auto over 3 rivieren, waarbij je meestal vast komt te zitten bij de laatste. In het regenseizoen is het helemaal niet te bereiken!) Een brug is in aanbouw, maar eh.. Dat duurt waarschijnlijk nog een jaar.. (Of anderhalf.. of twee.. Wie zal het zeggen?)
Goed; FruitFriends heeft de volgende projecten:
- Er is een primary school gebouwd in Keo Kuang
- Er is een secundairy school in aanbouw in Keo Kuang.
- Vrijwilligers doceren Engels op de primary school in Keo Kuang
- Er is een stuk landbouwgrond gekocht. Hierop zal groente en fruit verbouwd worden om producten van te maken. (Bijv. jam.) Deze producten zullen verkocht worden aan Guesthouses en hotels. Met deze winst kan de school worden gebouwd.
- Er is een stuk junglegrond gekocht. Het is de bedoeling dat hier toeristen komen (die betalen) om met de lokale kindjes spelletjes te doen. Een unieke ervaring voor de toerist; leuke spellen en Engels leren voor de kinderen.
Klinkt goed he?! (Veul werk kan ik je vertellen!)
Ik heb inmiddels al gebouwd aan de school (ik kan metselen en met stenen sjouwen, hoe stoer ben ik?), ik heb Engelse les gegeven aan kinderen van groep 3, 4 en 5 en ik heb geschilderd!
Vooral het lesgeven vond ik superleuk!

Ook het eten hier is superlekker, ze kunnen koken als de beste! (Al is het wel altijd rijst.. maargoed, voor de 'rjappels' kom ik wel weer 's thuis!)
Iedere zondag zijn we vrij en mogen we 'toeristische dingen' doen. Leuuuuk! Afgelopen zondag zijn Johan, Elien en ik wezen tuben. (= op een band met de stroming van de rivier mee dobberen.)
Superchill! Komende zondag gaan we waarschijnlijk naar de Blue Lagoon. (Check internet, een paradijsje!)
Ha! Ook zijn al een aantal keren tegen de Laotiaanse cultuur gebotst (adem in.. adem uit, en maar tot 1000 tellen..)
Laotianen komen vaak te laat (of gewoon helemaal niet), als je ouder bent heb je meer gezag en er wordt niet gecommuniceerd.
(Past heul goed bij mijn persoonlijkheid. Not!)
Als Belgen en Nederlander is het aan ons de taak om daar verandering in te brengen. *slik*
We try!

We doen ons best, werken hard en hebben ondertussen de grootste lol. Het is echt super om Laos op deze manier te beleven, we hebben meetings met dorpshoofden en directeuren, leren de kinderen van het platteland kennen (ze staren naar blanken alsof we dansende beesten zijn) en kunnen dit land helpen. Want hulp heeft het nodig! Ik heb het hier super naar mijn zin!
4 maart zet ik sokken naar Vietnam. Jieeeehaaa!
Liefs!